۷۸۶
ﺟﮫﺎن ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ھﻤﻮاره ﺑﺎ «ﺗﻌﺪد ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ھﺎ و دوﻟﺖ ھﺎ» روﺑﺮو ﺑﻮده و اﻳﻦ ﺗﻌﺪد ھﻤﻮاره ﻳﮑﻲ ازﻋﻠﻞ ﻣﮫﻢ در ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪن درﮔﯿﺮي ھﺎ و ﺟﻨﮓ ھﺎي ﮐﻮﭼﮏ و ﺑﺰرگ ﺑﻮده اﺳﺖ. ھﻢ اﻳﻨﮏ ﺑﺎ ﮔﺴﺘﺮش ﺳﻼح ھﺎي ﮐﺸﺘﺎر ﺟﻤﻌﻲ، اﻳﻦ ﺗﻌﺪد، ﺧﻄﺮ ﻧﺎﺑﻮدي ﺑﺸﺮ را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دارد. ﻟﺬا راه ﻧﺠﺎتﺑﺸﺮ «وﺣﺪت ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ» ﺟﮫﺎن اﺳﺖ. ﺳﺮآﻣﺪان اﻧﺪﻳﺸﻪ ي ﻣﺎدي ﺑﻪ ﺿﺮورت ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺣﮑﻮﻣﺖ واﺣﺪﺟﮫﺎﻧﻲ ﭘﻲ ﺑﺮده اﻧﺪ.
در ھﻤﯿﻦ راﺑﻄﻪ آﻳﺖ اﷲ«ﺟﻌﻔﺮ ﺳﺒﺤﺎﻧﻲ» ﺑﺎ اﺷﺎره ﺑﻪ ﺗﻔﮑﺮ «اﻧﺘﺮﻧﺎﺳﯿﻮﻧﺎﻟﯿﺴﻢ» ﻳﺎ ﻟﺰوم ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺣﮑﻮﻣﺖ واﺣﺪ ﺟﮫﺎﻧﻲ، ﻣﻲ ﻧﻮﻳﺴﺪ:
«ﺟﻨﮓ ھﺎي ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ اول و دوم، در ﻃﻮل اﻳﻦ ﻣﺪت ﺑﻪ اﻳﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻗﻮت ﺑﺨﺸﯿﺪ و آﻧﺎن ﺑﺎ ﺑﯿﻨﺎﻳﻲ ﺧﺎﺻﻲ درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ وﺟﻮد ﻣﺮزھﺎي ﻣﺼﻨﻮﻋﻲ ﻣﯿﺎن ﻣﻠﺖ ھﺎ، ﻋﺎﻣﻞ ﺟﻨﮓ و ﺧﻮن رﻳﺰي ھﺎاﺳﺖ و ﺑﺮاي رھﺎﻳﻲ از اﻳﻦ ﺑﺪﺑﺨﺘﻲ، ﭼﺎره اي ﺟﺰ اﻳﻦ ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺮزھﺎي ﻣﺼﻨﻮﻋﻲ را در ھﻢﮐﻮﺑﻨﺪ و ھﻤﻪ ي اﻧﺴﺎن ھﺎ را در ﮐﻨﺎر ھﻢ، زﻳﺮ ﻳﮏ ﻟﻮا و ﭘﺮﭼﻢ و ﺣﮑﻮﻣﺖ واﺣﺪي ﻗﺮار دھﻨﺪ.[i]»
«آرﻧﻮﻟﺪ ﺗﻮﻳﻦ ﺑﻲ[ii]» ﻣﺘﻔﮑﺮ اﻧﮕﻠﯿﺴﻲ، ﺿﻤﻦ ﻧﻄﻘﻲ در ﮐﻨﻔﺮاﻧﺲ ﺻﻠﺢ ﻧﯿﻮﻳﻮرک، ﺑﻪ ﺿﺮورت ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺣﮑﻮﻣﺖ واﺣﺪ ﺟﮫﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از ﺟﻨﮓ ھﺎي ﺧﻮﻧﯿﻦ و ﮐﺸﺘﺎرھﺎي دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﻲ اﺷﺎره ﻣﻲ ﮐﻨﺪ:
«ﺗﻨﮫﺎ راه ﺣﻔﻆ ﺻﻠﺢ و ﻧﺠﺎت ﻧﺴﻞ ﺑﺸﺮ، ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻳﮏ ﺣﮑﻮﻣﺖ واﺣﺪ ﺟﮫﺎﻧﻲ و ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از ﮔﺴﺘﺮش ﺳﻼح ھﺎي اﺗﻤﻲ اﺳﺖ.»
مابقی در ادامه مطلب
«اﻧﯿﺸﺘﺎﻳﻦ» ﺑﺎ اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎد ﮐﻪ «ﺗﻌﺪد ﺣﮑﻮﻣﺖ ھﺎ» ﺧﻮاه ﻧﺎﺧﻮاه ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮدي ﺑﺸﺮ ﻣﻨﺠﺮ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ،ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ:
«ﻣﺮدم ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮑﻲ از اﻳﻦ دو راه را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﻨﺪ: ﻳﺎ ﻳﮏ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﮫﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﮐﻨﺘﺮل ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ اﻧﺮژي اﺗﻤﻲ ﺗﺸﮑﯿﻞ دھﻨﺪ و ﻳﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ ھﺎي ﻣﻠﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﻓﻌﻠﻲ ھﻤﭽﻨﺎن ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ و ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪاﻧﮫﺪام ﺗﻤﺪن ﺑﺸﺮي ﮔﺮدﻧﺪ.[iii]»
او در ﺑﺎره ي اﻣﮑﺎن وﺣﺪت ﺟﮫﺎن ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ:
« ﻣﻠﻞ ﺟﮫﺎن از ھﺮ ﻧﮋاد و رﻧﮕﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ زﻳﺮ ﻳﮏ ﭘﺮﭼﻢ در ﺻﻠﺢ و ﺻﻔﺎ و ﺑﺮاﺑﺮي و ﺑﺮادريزﻧﺪﮔﻲ ﮐﻨﻨﺪ.[iv]»
«ﺑﺮﺗﺮاﻧﺪ راﺳﻞ» ﻧﯿﺰ در ﺑﺎره ي ﻟﺰوم «وﺣﺪت ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ» ﮐﻪ از آن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻣﭙﺮاﻃﻮري وﺳﯿﻊ ﺟﮫﺎﻧﻲ ﻧﺎم ﻣﻲ ﺑﺮدـ ﺑﺸﺮ را ﺑﺮ ﺳﺮ ﺳﻪ راھﻲ ﺑﺮﺑﺮﻳﺖ، ﻧﺎﺑﻮدي ﻳﺎ ﭘﺬﻳﺮش ﺣﮑﻮﻣﺖ واﺣﺪ داﻧﺴﺘﻪ و ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ:
«ﭼﻮن ﺧﺮاﺑﻲ ﺟﻨﮓ ﺑﯿﺶ از ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ، اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﮑﻮﻣﺖ واﺣﺪي را ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﻢ ﻳﺎ اﻳﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﮫﺪ ﺑﺮﺑﺮﻳﺖ ﺑﺮﮔﺮدﻳﻢ و ﻳﺎ
ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮدي ﻧﮋاد اﻧﺴﺎﻧﻲ راﺿﻲ ﺷﻮﻳﻢ.[v]»
وي ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ:« ﻣﺎدام ﮐﻪ ﻳﮏ ﺣﮑﻮﻣﺖ واﺣﺪ ﺟﮫﺎﻧﻲ وﺟﻮد ﻧﺪارد، رﻗﺎﺑﺖ ﺑﺮاي ﮐﺴﺐ ﻗﺪرت ﻣﺎﺑﯿﻦ ﮐﺸﻮرھﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ وﺟﻮد دارد و ﭼﻮن ازدﻳﺎد ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺧﻄﺮ ﮔﺮﺳﻨﮕﻲ را ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد،ﻗﺪرت ﻣﻠﻲ ﺗﻨﮫﺎ راه ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از ﮔﺮﺳﻨﮕﻲ اﺳﺖ، ﻟﺬا در ﻣﯿﺎن ﻣﻠﻞ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻋﻠﯿﻪ آن ھﺎﻳﻲ ﮐﻪﻏﺬاي ﮐﺎﻓﻲ دارﻧﺪ، ﺑﻠﻮک ھﺎ و دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي ھﺎ ﺑﻪ وﺟﻮد ﺧﻮاھﺪ آﻣﺪ. ھﻤﯿﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﭘﯿﺮوزي ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﻢ را در ﭼﯿﻦ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ. اﻳﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ دﻧﯿﺎي ﻋﻠﻤﻲ ﺑﺪون ﻳﮏﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﮫﺎﻧﻲ ﺛﺒﺎت و دواﻣﻲ ﻧﺨﻮاھﺪ داﺷﺖ، ﻣﻊ ھﺬا ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي ﻋﺠﻮﻻﻧﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ، ﻟﮑﻦ آن ﭼﻪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤ ً از ﺑﺤﺚ ﻓﻮق ﻋﺎﻳﺪ ﻣﻲ ﺷﻮد اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در دﻧﯿﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﮫﺎﻧﻲ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻳﺪ.[vi]»
ھﻤﺎن ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﯿﻢ و ﮔﻔﺘﻪ ھﺎي ﺑﺮﺧﻲ داﻧﺸﻤﻨﺪان ﻧﯿﺰ ﺷﺎھﺪ آن اﺳﺖ، ﺗﻨﮫﺎ راه ﻧﺠﺎت ﺑﺸﺮ از ﺧﻄﺮ ﻧﺎﺑﻮدي، ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺣﮑﻮﻣﺖ واﺣﺪ ﺟﮫﺎﻧﻲ اﺳﺖ. اﻟﺒﺘﻪ ﻧﻮع ﺣﮑﻮﻣﺖ واﺣﺪ ﺟﮫﺎﻧﻲ ﻏﯿﺮ از ﭼﯿﺰي اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ داﻧﺸﻤﻨﺪان ـ و دﻳﮕﺮان ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﺤﺚ ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﻧﺪ ـ ﻣﻲ ﭘﻨﺪارﻧﺪ. درﺑﺎره ي ﻧﻮع و ﻣﺤﺘﻮاي ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺶ ﺑﺸﺮ، در ﺑﺤﺚ ﺑﻌﺪي ﺗﻮﺿﯿﺢ داده ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ، اﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻟﺰوم ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺣﮑﻮﻣﺖ واﺣﺪ ﺟﮫﺎﻧﻲ، ﺑﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﺸﺘﺮک و ﻗﻮي ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ.
در اﻳﻦ ﻣﯿﺎن اﮔﺮ ﻣﺘﻔﮑﺮان ﻣﺎدي از «ﺿﺮورت» ﺗﺸﮑﯿﻞ ﭼﻨﯿﻦ ﺣﮑﻮﻣﺘﻲ ﺧﺒﺮ داده اﻧﺪ، ﺑﺴﯿﺎري ازادﻳﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎورﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺣﮑﻮﻣﺘﻲ در آﻳﻨﺪه ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ.در ﻳﮑﻲ از ﮐﺘﺎب ھﺎي ھﻨﺪوھﺎ ﺑﻪ ﻧﺎم «دﻳﺪه» درﺑﺎره ي وﺣﺪت ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ در آﺧﺮاﻟﺰﻣﺎن، آﻣﺪه اﺳﺖ:
«ﭘﺲ از ﺧﺮاﺑﻲ دﻧﯿﺎ ﭘﺎدﺷﺎھﻲ در آﺧﺮ زﻣﺎن ﭘﯿﺪا ﺷﻮد ﮐﻪ ﭘﯿﺸﻮاي ﺧﻼﺋﻖ ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﺎم او«ﻣﻨﺼﻮر»ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﻤﺎم ﻋﺎﻟﻢ را ﺑﮕﯿﺮد و ﺑﻪ آﺋﯿﻦ ﺧﻮد آورد. [vii]»