۷۸۶
در هر عصري عده اي به دروغ، ادّعاي مهدويت نموده يا ديگران چنين نسبتي به آنان داده اند و بدين وسيله فرقه هايي ايجاد كرده اند.
چه در دوره غيبت صغرا و چه در دوره غيبت كبرا، كساني بوده اند كه نيابت خاصه يا وكالت امام را به دروغ، ادعا ميكردهاند. البته ادعاهاي اين افراد به صورتهاي متفاوتي، ارائه شده است:
1. مهدويت.
2. نيابت خاصه، وكالت، بابيت يا ... افرادي كه مدعي اند هر موقع بخواهند امام را ميتوانند ببينند، مشكلات به واسطه آنان حل ميشود، آنها واسطه و باب ميان مردم و امام هستند، پيامي را از امام آوردهاند يا پيامي را براي امام ميبرند.
3. نيابت عامه: عده اي خود را به جاي علماي ربّاني، مراجع عظام تقليد و فقها و... معرفي ميكنند با اين كه در اين دوران، عقل و نقل، وظيفه همه را روشن ساخته است و آن، مراجعه به علما و فقها است. اينان راهي جداي از قران و سنت و عقل برگزيده و سير و سلوكي معرفي ميكنند و رهْ نرفته، ره مي آموزند
.
پيامدها
1. گمراهي مردم.
2. دوري از مسير اهلبيت.
3. به بازي گرفته شدن دين.
4. اختلافات ديني در اثر متابعت از فرقه هاي انحرافي.
خاستگاه
1. مشكلات روحي و رواني، عقده خود كم بيني، هيستري و مطرح كردن خود.
2. نفسانيات و مشكلات اخلاقي و ضعف ايمان.
3. توهم و خيالپردازي.
4. هوي و هوس و خواسته هاي دنيوي و جاه و مقام.
5. جهل و ناآگاهي.
6. سكوت انديشمندان و عالمان يا به موقع و مناسب تصميم نگرفتن.
7. مشكلات سياسي، تأثير اَيادي اجانب مثل فريفتن محمد علي باب و....
8. عدم معرفت به جايگاه و شأن امام و جانشيني ايشان.
درمان
1. تقوا و تهذيب نفس.
2. علم و بصيرت ديني و سياسي علما، انديشمندان، دولتمردان و مردم.
3. روشنگري علما و انديشمندان، تكذيب منحرفان.
4. برخورد دولتمردان جامعه اسلامي (مثل برخورد اميركبير با بابيت كه ستودني است).
5. عدم تسامح و اغماض در برخورد با انحرافات و بدعتها.
[1] . طوسي، الغيبة، فصل 6، باب ذكر المذمومين الذين ادعوا البابية و السفارة كذبا و افتراء لعنهم الله، ص 397؛ فصلنامة انتظار، ش 8 و 9 و10، مقاله: متمهديان و مدعيان دروغين مهدويت، محمد رضا نصوري.
[2] . طوسي، الغيبة، فصل 6، باب ذكر المذمومين الذين ادعوا البابية و السفارة كذبا و افتراء لعنهم الله، ص 397؛ فصلنامة انتظار، ش 8 و 9 و10، مقاله: متمهديان و مدعيان دروغين مهدويت، محمد رضا نصوري.
[3] . مانند دراويش، صوفيه و... .
[4] . فصلنامه انتظار،ش 5، مقاله: از شيخيگري تا بابيگري، عزالدين رضانژاد.
[5] . فصلنامه انتظار، ش 1، مقاله: از بابيگري تا بهاييگري، عزالدين رضانژاد.
[6] . فصلنامه انتظار، ش5، از شيخيگري تا بابيگري؛ عزالدين رضانژاد.