۷۸۶
رﺟﻌﺖ، در ﻟﻐﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﺑﺎزﮔﺸﺖ اﺳﺖ، و در اﺻﻄﻼح ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﮔﺮوھﻲ از ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺧﺎﻟﺺ و ﻋﺪه اي از ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن ﻓﺎﺟﺮ ﭘﯿﺶ از ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟهﺎن اﺳﺖ. اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ رﺟﻌﺖ ﻳﮑﻲ از ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺴﻠﻢ و ﺗﺮدﻳﺪ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺷﯿﻌﻪ اﺳﺖ، ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس آﻳﺎت ﻗﺮآن واﺣﺎدﻳﺚ ﻣﻌﺼﻮﻣﯿﻦ ﻋﻠﯿهﻢ اﻟﺴﻼم اﺳﺘﻮار ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.ﺑﺎري، ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻨﺎن ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﺣﮑﻤﺖ ﺑﺎﻟﻐﻪ اش، ﻣﻘﺮر ﻓﺮﻣﻮده ﮐﻪ ﺑﻪ ھﻨﮕﺎم ﭘﯿﺎده ﺷﺪن اﺣﮑﺎم اﻟهی و اﺳﺘﻘﺮار ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ واﺣﺪ ﺟهﺎﻧﻲ، ﭼﺸﻢ اﻧﺘﻈﺎران آن روزﮔﺎر ﻣﺴﻌﻮد ﺑﺎز ﮔﺮدﻧﺪ و از ﺑﺮﮐﺎت ﺑﻲ ﭘﺎﻳﺎن دوﻟﺖ ﮐﺮﻳﻤﻪ ﺧﺎﻧﺪان وﺣﻲ ﺑﺮﺧﻮردار ﺷﻮﻧﺪ.ھﻨﮕﺎﻣﻲ ﮐﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺧﺎﻟﺺ ﺑﺮاي ﻣﺸﺎھﺪه اﻟﻄﺎف ﺣﻖ، و درک ﻟﺬت زﻧﺪﮔﻲ در ﭘﻨﺎه دوﻟﺖ ﺣﻖ ﺑﺎز ﻣﻲ ﮔﺮدﻧﺪ، ﺳﺘﻤﮕﺮان و ﻣﻠﺤﺪان ﻧﯿﺰ ﺑﺎز ﻣﻲ ﮔﺮدﻧﺪ، ﺗﺎ ﭘﯿﺶ از آﺧﺮت ﻗﺴﻤﺘﻲ از واﮐﻨﺶ اﻋﻤﺎل ﺧﻮد را ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ و ﻣﺎﻳﻪ ﺳﺮور و ﺗﺸﻔﻲ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﺘﻤﺪﻳﺪﮔﺎن ﮔﺮدد. ﻓﺮﻣﺎن رﺟﻌﺖ ھﻤﺎﻧﻨﺪ ﻓﺮﻣﺎن ﻇهﻮر، از ﻃﺮف ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺎدر ﻣﺘﻌﺎل ﺻﺎدر ﻣﻲ ﺷﻮد، و ﺟﻤﻌﻲ از ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺎﻟﺺ ﺧﺪاوﻧﺪ، ﮐﻪ ﺳﺎﻟهﺎ و اﺣﯿﺎﻧﺎ ﻗﺮﻧهﺎ ﭘﯿﺶ از آﻧﺎن دﻳﺪه از ﺟهﺎن ﻓﺮو ﺑﺴﺘﻪ اﻧﺪ، ﺑﺎز ﻣﻲ ﮔﺮدﻧﺪ و ﺗﺠﻠﻲ ﻗﺪرت ﺧﺪاوﻧﺪ را در دوﻟﺖ ﮐﺮﻳﻤﻪ اﻣﺎم ﻣهﺪي (ع) ﻣﻲ ﺑﯿﻨﻨﺪ.
آﻳﺎت ﺑﻲ ﺷﻤﺎري از ﻗﺮآن ﮐﺮﻳﻢ، ﺗﻮﺳﻂ ﭘﯿﺸﻮاﻳﺎن ﻣﻌﺼﻮم - ﻋﻠﯿهﻢ اﻟﺴﻼم - ﺑﻪ ﻋﻨﻮان آﻳﺎت رﺟﻌﺖ ﻣﻄﺮح ﺷﺪه، ﮐﻪ از ﺑﺮرﺳﻲ آﻧهﺎ وﻗﻮع رﺟﻌﺖ در ﻣﯿﺎن ﭘﯿﺸﯿﻨﯿﺎن و اﻣﮑﺎن آن در آﻳﻨﺪه ﺑﻪ روﺷﻨﻲ اﺛﺒﺎت ﻣﻲ ﮔﺮدد. در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪ از آﻳﺎﺗﻲ اﺷﺎره ﻣﻲ ﮐﻨﯿﻢ، ﮐﻪ در اﺣﺎدﻳﺚ اھﻞ ﺑﯿﺖ ﻋﺼﻤﺖ و ﻃهﺎرت ﺑﻪ رﺟﻌﺖ ﮔﺮوھﻲ از ﻣﺆﻣﻨﺎن و ﻣﺸﺮﮐﺎن ﺧﺎﻟﺺ ﺑﻌﺪ از ﻇهﻮر ﺣﻀﺮت ﻣهﺪي (عج)ﺗﻔﺴﯿﺮﺷﺪه اﺳﺖ:
١- اﮔﺮ در راه ﺧﺪا ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮﻳﺪ، و ﻳﺎ ﺑﻤﯿﺮﻳﺪ، رﺣﻤﺖ و ﻣﻐﻔﺮت ﺧﺪا ﺑهﺘﺮ اﺳﺖ از آﻧﭽﻪ ﮔﺮد ﻣﻲ آورﻳﺪ.[1]
اﻣﺎم ﺑﺎﻗﺮ (ع) در ﭘﯿﺮاﻣﻮن اﻳﻦ آﻳﻪ از ﺟﺎﺑﺮ ﭘﺮﺳﯿﺪ: اي ﺟﺎﺑﺮ! آﻳﺎ ﻣﻲ داﻧﻲ ﮐﻪ ﻣﻌﻨﺎي «ﺳﺒﯿﻞ اﷲ» ﭼﯿﺴﺖ؟ ﺟﺎﺑﺮ ﮔﻔﺖ: ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺳﻮﮔﻨﺪ، ﺟﺰ اﻳﻨﮑﻪ از ﺷﻤﺎ ﺑﺸﻨﻮم. ﻓﺮﻣﻮد: «ﺳﺒﯿﻞ اﷲ» راه ﻋﻠﻲ و اوﻻد ﻋﻠﻲ اﺳﺖ. ھﺮ ﮐﺲ ﺑﺎ وﻻﻳﺖ وي ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد، در راه ﺧﺪا ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. و ھﺮ ﮐﺲ ﺑﺎ وﻻﻳﺖ او ﺑﻤﯿﺮد، در راه ﺧﺪا ﻣﺮده اﺳﺖ. ھﯿﭻ ﻣﺆﻣﻨﻲ از اﻳﻦ اﻣﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﺟﺰ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺮاي او ﻗﺘﻞ و ﻣﺮﮔﻲ ھﺴﺖ، ھﺮ ﮐﺪام از آﻧهﺎ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد ﻳﮏ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﺮﻣﻲ ﮔﺮدد ﺗﺎ ﺑﻤﯿﺮد، و ھﺮ ﮐﺪام از آﻧهﺎ ﺑﻤﯿﺮد، ﺑﺮﻣﻲ ﮔﺮدد ﺗﺎ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد.[2] اﻣﺎم رﺿﺎ (ع) ﻧﯿﺰ در اﻳﻦ راﺑﻄﻪ ﻓﺮﻣﻮده اﺳﺖ: «ھﺮ ﻣﺆﻣﻨﻲ در ﺑﺴﺘﺮ ﺑﻤﯿﺮد در رﺟﻌﺖ ﮐﺸﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد، و ھﺮ ﻣﺆﻣﻨﻲ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد، در رﺟﻌﺖ در ﺑﺴﺘﺮ ﺧﻮد ﻣﻲ ﻣﯿﺮد».[3]
مابقی در ادامه مطلب