به نقل از روابط عمومی انتشارات آیت‌الله صافی گلپایگانی، کتاب عقیده نجات بخش؛ پیرامون عقیده به ظهور و حکومت حضرت مهدی(عج) تالیف آیت‌الله صافی گلپایگانی است که در ارتباط با ایمان و عقیده به ظهور مهدی(عج) با کیفیات ذهنی و فکری، وحدت جامعه و حکومت جهانی، مساوات اسلامی، عدالت اجتماعی و زمامداری و همچنین عدل و قسط را بررسی می‌کند.

۷۸۶

بعد از وفات امام حسن عسكرى و در زمان غيبت صغرى نيز كتابهايى درباره غيبت امام زمان تأليف شد از باب نمونه:

1- حسن بن حمزه عبداللّه بن محمد بن حسن بن حسين بن على سجاد كتابى در غيبت تأليف نمود. او از بزرگان و فقهاى اماميه بوده و در سال 358ق. وفات نموده است.1

2- عبداللَّه بن جعفر بن حسن حميرى كتابى در غيبت نوشته است. او از بزرگان و شخصيتهاى بزرگ قم بوده و در حدود سال 290ق. به كوفه رفت و اهل كوفه از وى استماع حديث نمودند.2

3- حسن بن محمد بن يحيى معروف به ابن اخى طاهر نيز كتابى در غيبت ولى عصر نگاشته، و در سال 358ق. وفات نموده است.3

4- محمد بن ابراهيم بن جعفر نعمانى معروف به ابن ابى زينب كتابى در غيبت تأليف نموده است. نجاشى درباره ‏اش مى‏ نويسد:

محمد بن ابراهيم از بزرگان اصحاب و جليل‏ القدر و صحيح ‏العقيده و كثيرالحديث است. داراى كتابهايى است كه يكى از آنها »الغيبة« است.4

 كتاب مذكور به چاپ رسيده و در دسترس مى ‏باشد. مؤلف كتاب در اوايل غيبت صغرى متولد شده و چنانكه از خود كتاب معلوم مى ‏شود در موقع تأليف كتاب هشتاد و چند سال از عمر شريف حضرت صاحب‏الامر مى‏ گذشته است.5

 نعمانى از اصحاب مخصوص محمد بن يعقوب كلينى بوده كه در سال 329ق. يعنى سال وفات آخرين نايب امام زمان، على بن محمد سمرى وفات نموده است.
نعمانى به طورى كه از كتابش معلوم مى ‏شود تا اواسط قرن چهارم هجرى زنده بوده ‏است، زيرا محمد بن ابى الحسن شجاعى مى ‏گويد:
نعمانى در سال 342ق. كتاب غيبت را براى من قرائت نمود.6

مابقی در ادامه مطلب

۷۸۶

در این پست قصد دارم مقاله ای را به نقل از نشریه موعود برایتان منتشر کنم که بسیار در این دو ماه مهر و آبن از طریق ایمیل پرسش شده بود.یا حق

1. سخن از چرايى غيبت امام زمان ، عليه السلام، پيشينه اى بس طولانى دارد، به طورى كه حتى در زمان پيامبر ، صلى الله عليه و آله، و ائمه معصومين ،عليهم السلام، نيز به دنبال بحث از حضرت مهدى ، عليه السلام، و غيبت و قيام او ، گاه از علت غيبت سخن به ميان مى آمده است. «ترس از كشته شدن » نيز از جمله مواردى است كه در همين رابطه در روايات متعدد ذكر شده است. به طور مثال در روايتى از امام صادق ،عليه السلام، آمده است كه در پاسخ «زراره » مى فرمايد:

«يخاف و اشار بيده الى بطنه و عنقه » (1)
از كشته شدن با زهر يا با شمشير مى ترسد.

و مى فرمايد:

«يخاف على نفسه الذبح » (2)
از كشته شدن خويش مى ترسد

2. هيچ كس نمى تواند ادعا كند كه همه حكمت ها و اسرار غيبت را دريافته است، زيرا نهان زيستى امام زمان ،عليه السلام، از امور غيبى پروردگار است و درك بشر از شناخت همه جانبه اينگونه امور عاجز است.

اما آنچه در روايات اهل بيت ، عليهم السلام، در اين باره آمده است، تنها به بخش كوچكى از اين حقايق اشاره دارد، و هرگز هيچ امامى در صدد بيان همه جوانب اين امر نبوده است.

مابقی مطلب را ادامه مطلب مشاهده نمایید.