۷۸۶

صبر و مقاومت در برابر دشمنان

از آنجا که دوران غيبت به درازا کشيده، دشمنان از اين امر سود جسته منتظران امام عصر عليه السلام را مورد شماتت و آزار قرار مي دهند، برخي کويند: او متولد نشده! و گروهي نويسند: او آمده و رفته است! وعده اي نيز شيعيان را دروغ پرداز دانسته، آنان را به خرافه گويي و ناداني نسبت مي دهند! ما که به يقين دانسته ايم امام عصر عليه السلام زنده و حاضر است، بايد صبر و شکيبايي را پيشه خود سازيم و ذره اي شک و ترديد در دل خود راه ندهيم. امام حسين عليه السلام فرمايد: منا اثنا عشر مهديا. اولهم امير المومنين علي بن ابي طالب. و آخرهم التاسع من ولدي. و هو


الامام القائم بالحق. يحيي الله به الارض بعد موتها و يظهر به دين الحق علي الدين کله و لو کره المشرکون. له غيبه يرتد فيها اقوام و يثبت فيها علي الدين آخرون، فيوذون و يقال لهم: متي هذا الوعد ان کنتم صادقين؟! [۱] .

اما ان الصابر في غيبه علي الاذي و التکذيب بمنزله المجاهد بالسيف بين يدي رسول الله صلي الله عليه و آله. [۲] .

مابقی در ادامه مطلب

۷۸۶

سوالات این پست :

۱)مگر نه اين است كه در روايات متواتر شيعى و غيرشيعى آمده است كه جهان به سوى «ملئت ظلما و جورا» (1) پيش مى رود

۲)مگر نه اين است كه گرداب زشتى و ناحقى و هواپرستى بر همه خواهد تاخت و بر نابودى همه تلاش خواهد كرد (2)

۳)مگر نه اين است كه تنها معدودى خواهند توانست از اين هياهوى آخرالزمان جان بدر ببرند!؟ (3)

۴)مگر نه اينكه پيامبر اكرم، صلى الله عليه وآله، فرمودند: مثل آنان (اهل حق در مقابل اهل باطل) در ميان امت من مثل يك تار موى سفيد بر بدن گاوى سياه در شب يلداست (4)

۵)مگر رسول خدا، صلى الله عليه وآله، حال آن عده را كه مى خواهند دين خود را در آخرالزمان حفظ كنند به كسانى كه آهن گداخته در كف دست دارند تشبيه نكرده اند!؟ (5)

***پس چرا براى نشر معارف حقه الهيه تلاش مى كنيم و چرا در گسترش نام و ياد امام عصر، ارواحنافداه، از همه چيز بگذريم!؟واقعا اين همه تلاش و كوشش براى چيست؟

پاسخ ها در ادامه مطلب

۷۸۶
سؤال اول:
چرا خداوند فيض خود را به تاخير انداخته است؟ چرا حضرت امام زمان (عج) غائب شده؟ با توجه به آنكه خداوند در همان آغازين لحظه مىتوانست عدل را بر زمين حكمفرما كند؟
م - الف (تهران - شهررى)

پاسخ:
1- همه كارهاى خداوند بر اساس حكمتهايى خاص صورت مىگيرد و هرگز در اراده و افعال او بيهودگى و بىقانونى قابل تصور نيست. همين اعتنقاد كافى است تا تاخير فيض قيام جهانى حضرت مهدى (عج) و حكومت توحيدى عالم گستر او را امرى قابل و منطقى و مبتنب بر حقايق و ضرورتهاى حيات بخشبشرى جلوه دهد.
بشر هيچگاه نتوانسته و نخواهد توانست ادعا كند كه تمام رازهاى هستى و اسرار پديدههاى گوناگون تاريخ را دريافته و به چند و چون حكمتهاى نهان الهى در هريك از پيشامدهاى روزگار دسترسى دارد.
از طرفى هيچ ضرورتى هم ندارد كه ما نسبتبه همه اسباب و عللى كه موجب پيدايش حقيقتها و واقعيتهاست آگاهى داشته باشيم. به عبارت ديگر ملازمهاى بين پديدههاى هستى و ادراك ما نيست. چه بسيار وقايعى كه هر روز و هر ساعت در زندگى بشر اتفاق مىافتد بدون آنكه معرفت و شناختيا غفلت و جهل ما كوچكترين تاثيرى در بود و نبود آنها داشته باشد.
غيبت طولانى امام زمان (عج) و به تاخير افتادن حاكميت دين و قرآن توسط ايشان نيز مىتواند بر اساس همين فاعده تبيين و تفسير شود.
چنانچه امام صادق (ع) فرمود:
«اين امر» امرى از امور الهى و سرى از اسرار الهى و غيبى از غيبهاى الهى است و زمانيكه دانستيم كه خداى عزوجل حكيم است تصديق مىكنيم كه همه كارهاى او از روى حكمت است، اگر چه علت آن آشكار نباشد. (1)

مابقی در ادامه مطلب.