۷۸۶

در اين مقاله، به احاديث يا داستان‏هايي که آن حضرت، فرد يا گروهي را هدايت فرموده‏اند، و مدرک معتبري دارد، [۱]  بسنده شده و از نقل مطالب سست و موهون، خودداري مي‏کنيم.
اين هدايت‏ها، در سه مرحله است:

1- از ولادت تا پايان غيبت صغرا؛
2- عصر غيبت کبرا؛
3- عصر ظهور.

اين دسته بندي، از آن جهت است که تولّد و زندگي آن حضرت تا شهادت پدربزرگوارشان، مانند دوران غيبت، مخفي و در هاله‏اي از کتمان و تقيّه بود. به اين جهت، احاديث دوران ولادت و کودکي حضرت، در اين بخش از گفتار مي‏آيد.

ما بقی در ادامه مطلب

۷۸۶

مقدمه
وجود امام زمان، هر چند غايب‏اند، دو گونه فايده‏ ي تکويني و تشريعي دارد. فائده‏ ي تشريعي وجود آن حضرت، بر سه گونه است. مهم‏ترين آن هدايت خلق است و مشهورترين لقب آن حضرت، يعني «مهدي»، بر آن دلالت مي‏کند اين هدايت‏ها به سه دوره تقسيم شده است: ۱- از ولادت تا پايان غيبت صغرا ۲- دوران غيبت کبرا ۳- هدايت‏هاي پس از ظهور.

اين مقاله، به پنج نمونه از هدايت‏هاي دوره‏ ي نخست پرداخته است.

در ادامه مطلب خواهید خواند:

* اشاره کوتاه به فواید تکوینی

*قسمت ابتدایی فواید تشریعی شامل :
-احکام ولایی

- هدایت های عمومی و خصوصی

-دعا یا استغار آن حضرت برای مومنان و صالحان و مستضعفان یا لعنت ایشان بر کافران و ظالمان

۷۸۶

صبر و مقاومت در برابر دشمنان

از آنجا که دوران غيبت به درازا کشيده، دشمنان از اين امر سود جسته منتظران امام عصر عليه السلام را مورد شماتت و آزار قرار مي دهند، برخي کويند: او متولد نشده! و گروهي نويسند: او آمده و رفته است! وعده اي نيز شيعيان را دروغ پرداز دانسته، آنان را به خرافه گويي و ناداني نسبت مي دهند! ما که به يقين دانسته ايم امام عصر عليه السلام زنده و حاضر است، بايد صبر و شکيبايي را پيشه خود سازيم و ذره اي شک و ترديد در دل خود راه ندهيم. امام حسين عليه السلام فرمايد: منا اثنا عشر مهديا. اولهم امير المومنين علي بن ابي طالب. و آخرهم التاسع من ولدي. و هو


الامام القائم بالحق. يحيي الله به الارض بعد موتها و يظهر به دين الحق علي الدين کله و لو کره المشرکون. له غيبه يرتد فيها اقوام و يثبت فيها علي الدين آخرون، فيوذون و يقال لهم: متي هذا الوعد ان کنتم صادقين؟! [۱] .

اما ان الصابر في غيبه علي الاذي و التکذيب بمنزله المجاهد بالسيف بين يدي رسول الله صلي الله عليه و آله. [۲] .

مابقی در ادامه مطلب

۷۸۶

خدمت به امام عصر
از حضرت صادق عليه السلام پرسيدند: آيا قائم تولد يافته است؟ فرمود: لا. و لو ادرکته لخدمته ايام حياتي. [۱] .
نه. و اگر او را درک مي کردم، تمامي روزهاي عمرم را به خدمت او مي پرداختم. آيت الله سيد محمد تقي موسوي اصفهاني گويد: در اين حديث اشاره به اين است که خدمت آن حضرت رترين عبادتها و محبوبترين طاعتهاست. زيرا امام صادق عليه السلام که عمر شريفش را جز در انواع طاعت و عبادت الهي در روز و شب صرف ننموده است بيان

فرمود که اگر قائم را درک مي کرد روزگار زندگيش را در خدمت او صرف مي نمود. پس، از اين کلام ظاهر مي شود که سعي و کوشش در راه خدمت قائم عليه السلام برترين طاعتها و شريفترين وسايل تقرب به خداوند است. چه، امام صادق عليه السلام آن را ترجيح داده و از ميان انواع طاعت و اقسام عبادت برگزيده است. [۲] .

آمادگي براي ياري امام عصر

مابقی در ادامه مطلب

۷۸۶

فقل انما الغيب لله فانتظروا اني معکم من المنتظرين: بگو: غيب خاص خداست. پس انتظار کشيد. من نيز از منتظران خواهم بود. [۱] .

اينک نزديک به دوازده قرن است که از غيبت محنت افزاي امام عصر عليه السلام گذشته، و بي ترديد اين زمان بس دراز تا ظهور آن حضرت ادامه خواهد يافت. به گواهي حضرت رضا عليه السلام داستان ظهور داستان قيامت است، از آن روي که هيچ کس جز خداي هنگام آن رانمي داند و اين امر بر اهل آسمانها و زمين دشوار است و ناگهان فرا مي رسد. [۲]  بنابر اين پي چوبي از هنگام و زمان ظهور، کاري بي ثمر و به انتظار آن بودن، وظيفه ما بندگان خواهد بود. حضرت جواد عليه السلام فرمايد: ان القائم منا هو المهدي الذي يجب ان ينتظر في غيبته و يطاع في ظهوره. [۳] .

براستي که قائم از ما همان مهدي باشد، آن که واجب است در زمان غيبتش انتظار او را کشند و در هنگام ظهورش فرمانش برند. مفهوم انتظار، چشمداشت ظهور و خواست قلبي آن است که از شناخت و ايمان به ظهور ناشي مي شود. و داراي پاداش و ارزش فراوان معنوي است. [۴] 

انتظار بسان ديگر عبادتها از کيفيت و ابعاد عملي برخوردار است که پيشوايان الهي ما در آثار خود آن را مورد توجه قرار داده و رعايت دقيقش را وظيفه و تکليف مردمان در عصر غيبت دانسته اند. نوشته اي که اينک در دست داريد، گلچيني از آن وظايف و تکاليف الهي است که براي يادآوري و تذکر خود و خوانندگان گرامي فراهم آورده ايم، گر چه پيشتر، عالمان و محققان شيعي در اين باره داد سخن داده اند و آثار گرانقدري از خود به يادگار نهاده اند. از آنانند:

مابقی در ادامه مطلب

۷۸۶

انقطاع دائمي، انقطاعي است که به‏طور دائمي و مستمر صورت گرفته و شخص مرتبط، بدون وقفه با امام زمان‏عليه السلام و معصومان‏عليهم السلام در ارتباط است.
اين انقطاع نسبت به انقطاع غيردائمي بلکه نسبت به تمامي ارتباطاتي که در مباحث و مقالات گذشته بيان شده است، از اهميت فوق‏العاده‏اي برخوردار است. در اين‏جا به برخي ويژگي‏هاي اين انقطاع اشاره مي‏کنيم:
1- در ارتباط دائمي، مکان و زمان خاصي که اکثراً در ارتباطات ديگر، خصوصاً ارتباط روحي موقتي، بايد رعايت شود، وجود ندارد و شخص مرتبط هيچگاه، چه در حال خواب و يا بيداري، چه در مکان‏هاي شلوغ و چه خلوت، چه شب و چه روز و... از ياد و ذکر و ارتباط با خداي متعال و ائمه معصوم‏عليهم السلام غافل نشده و در همه حال به ياد آن عزيزان خصوصاً امام زمان‏عليه السلام مي‏باشد. خداي تعالي در وصف چنين اشخاصي که هميشه مرتبط و متذکر خداي تعالي مي باشند، مي‏فرمايد:
رجالٌ لاتلهيهم تجارة و لابيعٌ عن ذکراللّه.... [1] .
مردان مهذبي که هيچ کسب و تجارتي، آنها را از ياد خداي جل جلاله غافل نمي گرداند....

مابقی در ادامه مطلب

۷۸۶

به‏ طور کلي ارتباط روحي با هريک از معصومان‏ عليهم السلام نيازمند مقدماتي است که با تحقق آنها مي‏توانيم به آن دست يافت. به‏ عنوان مثال، براي ديدن امام عصرعليه السلام در عالم رؤيا و خواب، دستورالعمل هايي در کتاب‏هاي دعا ذکر شده است که با انجام آن دستورات مي‏توان در عالم رؤيا به محضر امام عصر ارواحنا فداه شرفياب شد؛ همچنين در ارتباط روحي نيز بايد با انجام اعمالي که موجب حصول اين ارتباط مي‏شود، خود را آماده ‏ي اين نوع ارتباط کرد.

حال اين سؤال پيش مي‏آيد که مقدمات به‏ وجود آمدن ارتباط روحي چيست؟ چه مقدماتي را بايد انجام داد تا به اين مهم دست يافت؟ بديهي است هر شخصي که بخواهد با خداي تعالي و معصومان ‏عليهم السلام مرتبط شود، بايد قبل از هر چيزي نفس خود را تهذيب کرده، روح خويش را از غير خدا منقطع نمايد؛ هر چه اين انقطاع براي او بيشتر حاصل شود، اتصالش با عالم ملکوت بيشتر خواهد شد،

به عبارت ديگر وقتي شخص خود را از تمام زخارف دنيوي و مادي، و از تمام مخلوقات غير از معصومان‏ عليهم السلام منقطع کرد و به کمال انقطاع رسيد، اين‏جا است که آن ارتباط روحي مورد بحث تحقق پيدا خواهد کرد و شخص منقطع خود را متصل و مرتبط با خداي تعالي و معصومان‏ عليهم السلام خواهد ديد.

حضرت علي‏ عليه السلام در اين باره مي‏فرمايند:

الوصلة باللّه في الانقطاع عن الناس؛ متصل شدن به خداي تعالي، در منقطع شدن از مردم است.

يا در فرازي ديگر مي‏فرمايند:

لن‏تتصل بالخالق حتي تنقطع عن‏الخلق مخلوق؛ هرگز متصل و مرتبط با خداي تعالي و خالق خود نخواهي شد مگر با منقطع شدن از خلق او مخلوقش. [۱] .

مابقی در ادامه مطلب