۷۸۶

اشاره : كليه منابع روايى شيعه و سنى، پيرامون حضرت مهدى، عليه‌‌السلام، اتفاق نظر دارند كه آن بزرگوار بعد از نهضتى مقدماتى كه برايش به وجود مى‌‌آيد، ظهور مى‌‌كند... و ياران درفشهايى سياه، ايرانى‌‌اند كه زمينه‌‌ساز حكومت آن حضرت و آماده‌‌كننده مقدمات فرمانروايى وى مى‌‌شوند. در اين روايات، اتفاق است كه دو شخصيت وعده داده شده، سيد خراسانى و يا هاشمى خراسانى و ياور او شعيب بن صالح هر دو ايرانى هستند... تا پايان رواياتى كه مربوط به آنان در منابع شيعه و سنى آمده است.

اما منابع حديث‌‌شيعه علاوه بر ايرانيان، افراد ديگرى را به عنوان زمينه سازان ظهور حضرت مهدى، عليه‌‌السلام، به نام يمنيها ذكر نموده است، چنانكه روايات بى‌‌شمارى در منابع شيعه وجود دارد كه بطور عموم دلالت دارد كه قبل از ظهور آن حضرت، حكومت و يا نيرو و يا نهضتى مبارز و انتقام گيرنده برپا خواهد شد... مانند اين روايتى كه مى‌‌گويد: «او مى‌‌آيد و براى خداوند، شمشيرى است از نيام كشيده شده‌‌» البته اگر چنين روايتى وجود داشته باشد. چه اينكه صاحب كتاب «يوم الخلاص‌‌» آن را با ذكر پنج منبع نقل كرده است كه من اين روايت را در اين منابع نيافتم، همچنين موارد متعدد ديگرى كه براى آنها هم منابعى را ذكر نموده است! خداوند به ما دقت و امانت در نقل روايات را عنايت فرمايد... و مانند روايت ابان بن تغلب از امام صادق، عليه‌‌السلام، كه گفت‌‌شنيدم، حضرت مى‌‌فرمود:

هنگاميكه درفش حق برافراشته مى‌‌گردد شرقيها و غربيها آن را لعن و نفرين مى‌‌كنند! آيا مى‌‌دانى براى چه؟ عرض كردم خير. حضرت فرمود: براى آنچه را كه مردم با آن روبرو مى‌‌شوند از اهل بيت و فرزندان آن حضرت پيش از ظهور وى. (1)

اين روايت دلالت دارد كه اهل بيت آن حضرت، از بنى هاشم‌‌اند و پيروان وى، غرب و شرق را خشمگين و ناراحت كرده‌‌اند، آنها (دشمنان) زمانيكه با نهضت ظهور حضرت مهدى، عليه‌‌السلام، روبرو مى‌‌شوند براى آنان مصيبتى بس بزرگ است كه در اثر آن اعصابشان را از دست مى‌‌دهند و روايتى كه قبلا از روضه كافى در تفسير آيه شريفه «بعثنا عليكم عبادا لنا اولى باس شديد» از امام صادق، عليه‌‌السلام، نقل شد حضرت فرمودند:

گروهى را كه خداوند پيش از ظهور قائم برمى‌‌انگيزد، هيچ دشمنى را از آل پيامبر، صلى‌‌الله‌‌عليه‌‌وآله، فرا نمى‌‌خوانند مگر اينكه او را به قتل مى‌‌رسانند.

ما بقی در ادامه مطلب است

۷۸۶

برگردان گزارش ویژه مجله تایم (هجدهم ژانویه ۱۹۹۹ میلادی و با اشاره ایشان در همان مجله در ۱۸ ژانویه سال ۲۰۱۱)
 

موضوع:مساله بحران رايانه‌‌ها در آستانه سال دو هزار و ارتباط اين مساله با حركتى جهانى در استقبال از موعود منتظر

تذکر:انعكاس مباحث‌‌ياد شده به معنى تاييد صد در صد همه مفاد آن نيست.
نوشته: داميان تامپسون
ترجمه: امين ميرزايى

لینک  متن اصلی اشاره
اشاره:

اولا مساله بحران رايانه‌‌ها در سال دو هزار معضلى است كه به گفته كارشناسان از عدم توانايى قرائت درست تاريخ سال دو هزار از سوى رايانه‌‌هايى نشات مى‌‌گيرد كه با توجه به زبان برنامه نويسى كوبول، از دو رقم سمت راست هر سال براى نمايش تاريخ آن استفاده مى‌‌كنند. در اين حالت همه رايانه‌‌هايى كه در شبكه‌‌هاى تو در توى ارتباطى، اطاق كنترل موشكهاى بالستيك، مركز كنترل ماهواره‌‌ها سيستمهاى مخابراتى و برق رسانى، برج مراقبت فرودگاهها و دهها امثال آن مشغول به فعاليت‌‌اند، در ابتداى سال دو هزار صد سال به عقب برمى‌‌گردند كه اين خود مستوجب در هم ريختن نظام برنامه ريزى آنهاست. به طور مثال سال 2000، دو صفر خوانده مى‌‌شود كه در نظر رايانه‌‌ها با سال 1900 برابر است.

دوما واژه apocalypse به معنى مكاشفه و الهام و در معناى خاص خود به مفهوم كتاب مكاشفات يوحناست. بنابراين كلمه ديگرى كه در متن مقالات مذكور بارها تكرار شده است: "apocalyptic" ، نشان دهنده نوعى نسبت‌‌به اين مكاشفات است. از آنجا كه مضمون اصلى اين مكاشفات فرود مسيح، عليه‌‌السلام، پس از واقعه آرماگدون (Armageddon) و شكست نيروهاى شيطانى از سوى سپاه توحيد است، اين كلمه را در غالب موارد به «موعود» ترجمه كرده‌‌ايم در حاليكه شايد ترجمه دقيق آن «مربوط به مكاشفات يوحنا» باشد.

سوما دول غربى، بنيادگرايان مسيحى، تحليلگران سياسى و نظامى آمريكا و اروپا و صهيونيسم غارتگر را در پى گيرى مسايل مربوط به موعود از ما شيعيان بمراتب فعالتر بدانيم. بازخوانى پرونده پيشگوييهاى «نوستر آداموس‌‌» صرف نظر از صحت و وثاقت‌‌يا مجعول بود. نشان، طراحى جنگ ستارگان از سوى دولت ريگان، اتخاذ سياستهاى خاص برون مرزى نسبت‌‌به برخى كشورها همچون ايران و عراق و ليبى و سودان، ظهور فرقه‌‌هاى منجى گراى مسيحى قطع نظر از درصد درستى مدعايشان، همه و همه نشانه‌‌هايى از جدى گرفته شدن اين موضوع از سوى بيگانگان هستند. درهمين چند سال گذشته و پس از بروز خيزشهاى عمومى مسيحيان بنياد گرا كه با طرح بناى «هيكل سليمان‌‌» از سوى يهوديان افراطى در اورشليم همراه شد، چندين و چند فيلم سينمايى و كتاب و مجله و سايت كامپيوترى به طرح اين موضوع اختصاص يافته‌‌اند و دريغ از حركتى در خور از اين جانب.

اين مساله براى سران دول غربى تا حدى جدى است كه به گزارش مجلات مختلف و راديوهاى برون مرزى تبليغ مسيحيت، سازمانهايى چون صليب سرخ بين الملل، تحليلگران سياسى، رهبران اجتماعى و حتى كليساهاى انجيلى به طراحى طرحهايى براى مقابله با شرايط بحرانى رو آورده‌‌اند يا برخى سكولاريستهايى كه وقوع واقعه‌‌اى را ولو نه لزوما در سال يا سالهاى آينده بسيار جدى مى‌‌بينند، درست‌‌به همان سبكى كه در روايات اسلامى مربوط به علايم ظهور به آنها اشاره شده به جمع‌‌آورى آذوقه و سلاح و حتى پناه بردن به نقاط امن و دامنه كوهها، درون پناهگاهها و جوف غارها پرداخته‌‌اند. در همين شماره تمام Time از گروههاى مختلف مردم آمريكا به چاپ رسيده كه با لحاظ احتمالى ولو ضعيف در مورد وقوع واقعه‌‌اى خاص در آينده خود را براى استقبال از آن حادثه آماده مى‌‌كنند و جالب آنكه مستعبلين مورد نظر بيش از مكاشفات يوحنا و پيشگوييهاى مسيح، عليه‌‌السلام، به شواهد عينى موجود درباره در پيش بودن حادثه‌‌اى عظيم استناد كرده‌‌اند.

به هر تقدير سخن بر سر آن نيست كه تاريخ وقوع واقعه لزوما سال يا چند سال آينده است كه اين تعيين وقت و از لحاظ شرعى ممنوع شمرده مى‌‌شده، بلكه، سخن بر سر لزوم هشيارى و آگاهى از ديدگاه عمومى مردم جهان است و بى ترديد اهميت تامل در اين سرى مباحث از تعمق در آرا ایى كه از تاريخ طرحشان نزديك به سه قرن و نيم مى‌‌گذرد نه تنها كمتر نيست، بلكه براى كسانى كه به روز آمد بودن اطلاعات خود مى‌‌انديشند بمراتب مهمتر است.

اصل مقاله  را در ادامه مطلب بخوانید

۷۸۶

اشاره: نويسنده در قسمت اول مقاله‌‌حاضر، پس از ذكر برخى از آيات‌‌قرآن، رواياتى را كه در آنها به‌‌ايرانيان به عنوان مصداق اين آيات‌‌اشاره شده، مورد بررسى قرار دادند.
اينك در ادامه اين مطلب، آيه‌‌اى‌‌ديگر مورد بررسى قرار گرفته و پس‌‌از آن تعدادى از رواياتى كه در آنها به‌‌ستايش ايران پرداخته شده، بيان‌‌مى‌‌گردد.

3. در تفسير كلام خداى بزرگ: وقضينا الى بنى اسرائيل فى‌‌الكتاب لتفسدن فى الارض مرتين‌‌و لتعلن علوا كبيرا. فاذا جاء وعداولهما بعثنا عليكم عبادا لنااولى باس شديد فجاسواخلال الديار و كان‌‌وعدا مفعولا. (1)

به بنى‌‌اسرائيل‌‌اعلام نموديم در كتاب،«تورات‌‌» كه دوبار درزمين فساد و سركشى‌‌بزرگى خواهيد كرد، پس‌‌چون وعده يكى از آنها(فساد) برسد. بندگانى از خودرا كه داراى قوت و نيرومندى‌‌شگرفى هستند به طرف شمامى‌‌فرستيم تا در همه جا جستجو كنند واين وعده‌‌اى انجام شده است.

در تفسير «نورالثقلين‌‌» از«روضه كافى‌‌» درباره تفسير آيه‌‌شريفه «بعثنا عليكم عبادا لنا اولى‌‌باس شديد» از امام صادق،عليه‌‌السلام، نقل شده است كه‌‌فرمود:

آنان كسانى هستند كه خداوندتبارك و تعالى قبل از ظهور قائم،عليه‌‌السلام، آنها را برمى‌‌انگيزد وآنان دشمنى‌‌از آل پيامبر، صلى‌‌الله‌‌عليه‌‌وآله، را فرانمى‌‌خوانند مگر اينكه او را به قتل‌‌مى‌‌رسانند.

مابقی در ادامه مطلب است

۷۸۶

كلمه [Armageddon] يا آنگونه كه در اصل مقاله اى كه خواهيد خواند آمده است «هر مجدون » واژه اى است اصلايونانى كه بنا به تعريف واژه نامه هاى آمريكايى همچون فرهنگ «وبستر» به معنى نبرد نهايى حق و باطل در آخرالزمان است. همچنين اين واژه نام شهرى است در منطقه عمومى شام كه بنا به آنچه در باب شانزدهم مكاشفات يوحنا، در عهد جديد آمده است، جنگى عظيم در آنجا رخ مى دهد و مرحله حاضر از زندگى بشر در آن زمان پايان مى يابد. به عبارتى نبرد مذكور مقدمه تحولى بزرگ است كه سرنوشت نهايى آدمى بر روى كره زمين به آن بستگى دارد. دكتر عبدالكريم زبيدى نويسنده مقاله اى كه ترجمه آن در پى خواهد آمد، در نوشته كوتاه خود به بررسى اعتقاد غربيان به اين حادثه پرداخته و به طور خلاصه از رابطه اين واقعه با حادثه عظيم ظهور مهدى آل محمد، صلوات الله عليهم اجمعين،پرده برداشته است. اين مقاله گرچه در برخى موارد حاوى تحليلى سطحى است، اما در عين حال نكات مهمى را درخود دارد كه در شرايط سياسى كنونى منطقه قابل اهمال نيست.

حادثه شريف ظهور، حادثه اى بزرگ است و قدرتهاى بزرگ جهان،سياست خارجى خود را بر مبناى حوادثى كه پيش از آن رخ مى دهدجهت داده و نقشه هاى نظامى خود رابه شكلى سامان داده اند كه آمادگيهاى لازم براى اين حادثه درآن ملحوظ باشند. اين در حالى است كه مؤسسات دينى و رسانه هاى اين دولتها نيز، مردم خود را براى پيشباز اين حادثه آماده مى سازند.

اين مؤسسات دينى به همراه رسانه هاى ديدارى و شنيدارى اين دولتها، از سالهاى دهه هشتادميلادى مردم خود را به ايمان جمعى به وقوع حادثه اى بزرگ در سرزمين شام كه به نبردى هسته اى خواهدانجاميد توجه داده اند. اين مؤسسات پيوسته مردم خود را به ايمان به اين نكته فرا مى خوانند كه بزودى لشكرى از دشمنان مسيح كه بدنه اصلى آن از ميليونها نظامى تشكيل يافته، از عراق حركت مى كند و پس از گذشتن از رود فرات - كه در آن زمان به خشكى گراييده است - به سوى قدس رهسپار مى شود. امانيروهاى مؤمن به مسيح راه اين لشگر را سد كرده و همگى در«آرماگدون » با يكديگر برخوردخواهند كرد و در اين مكان است كه درگيرى اتفاق خواهد افتاد. صخره هاذوب مى شوند... ديوارها بر زمين فرو مى غلتند... پوست تن انسانها درحاليكه ايستاده اند ذوب شده وميليونها نفر از بين مى روند... و اين نبردى نهايى و هسته اى است...سپس مسيح براى بار دوم از جايگاه بلند خود بر زمين فرود مى آيد... وپس از چندى زمام رهبرى جهان رادر دست گرفته و صلح جهانى رابرقرار مى كند... او دولت صلح را برزمين نو و زير آسمانى تازه بنامى كند... و اين مهم را از مركزفرماندهى خود در قدس عملى مى سازد.

مابقی در ادامه مطلب

۷۸۶

على كورانى

ترجمه: عباس جلالى

قبل از پيروزى انقلاب اسلامى ايران، كشور ايران در تصور غربيها پايگاهى حياتى، آن هم در مرز شوروى و در قلب جهان اسلام به حساب مى‏آمد و از ديدگاه مسلمانها كشورى اسلامى و اصيل به شمار مى‏رفت كه «شاه‏» سر سپرده غرب و هم‏پيمان اسرائيل بر آن حكومت مى‏كرد و براى خوش خدمتى به اربابانش، كشورش را دربست در اختيار و خدمت آنان قرار داده بود.

علاوه بر آنچه كه در تصور ديگران بود، در ذهن يك فرد شيعه مانند من، كشورى بود كه در آن مرقد مطهر امام رضا، عليه‏السلام، و حوزه علميه قم وجود داشت، كشورى داراى تاريخى اصيل و ريشه‏دار در تشيع و علما و انديشمندان شيعه و تاليفات گرانبها، زمانى كه به روايات وارده در خصوص مدح و ستايش ايرانيان بر مى‏خوريم و آنها را بررسى مى‏كنيم، به يكديگر مى‏گوييم: اين روايات مانند روايتهايى است كه مدح و ستايش و يا مذمت اهل يمن، و يا بنى خزاعه را مى‏نمايد. از اين رو هر روايتى كه مدح و ستايش و يا مذمت گروهها و قبيله‏ها و بعضى كشورها را در بر دارد، نمى‏تواند بدون اشكال باشد. گرچه اين روايات صحيح و درست مى‏باشند، اما مربوط به تاريخ گذشته و احوال مختلف ملتهاى صدر اسلام و قرنهاى اوليه آن است.

اين طرز فكر رايج‏بين ما بود، كه امت اسلامى در حالتى جاهلانه، فرمانبردار سلطه كفر جهانى و نوكران اوست، در بين ملتها هيچ يك بر ديگرى برترى ندارد و چه بسا همين ايرانيان مورد بحث، بدتر از ساير ملتها بوده‏اند، به دليل اينكه آنان طرفداران تمدنى كفر آميز و برترى جوييهاى ملى و نژادى بوده‏اند كه سر سپردگانى چون شاه و اربابان غربى‏اش براى ايجاد چنين تز و طرز فكرى و تربيت مردم ايران، بر همين روش پافشارى مى‏كردند.

... تا اينكه پيروزى انقلاب اسلامى در ايران، مسلمانان را در سطح جهان غافلگير كرد و قلبهاى غمگين آنان را چنان از خوشحالى و شادى سرشار نمود كه در قرنهاى گذشته بى‏سابقه بود، بلكه بالاتر، آنان تصور چنين پيروزى را نداشتند. اين سرور و خوشحالى همه كشورها و ملتهاى مسلمان را در بر گرفت، از جمله مظاهر خوشحالى مردم، اين بود كه همه‏جا صحبت از فضل و برترى ايرانيان و طرفداران سلمان فارسى بود، بطور مثال، يكى از صدها عنوانى كه در غرب و شرق جهان اسلام منتشر و پخش شد، عنوان و تيتر مجله تونسى «شناخت‏» بود كه در آن آمده بود: «پيامبر، صلى‏الله‏عليه‏وآله، ايرانيان را جهت رهبرى امت اسلامى برمى‏گزيند» اين نوشته‏ها، خاطرات ما را درباره ايرانيان تجديد كرد و دريافتيم رواياتى كه از پيامبر، صلى‏الله‏عليه‏وآله، درباره آنان وارد شده است تنها مربوط به تاريخ گذشته آنها نبوده، بلكه ارتباط به آينده نيز دارد...

مابقی در ادامه مطلب