۷۸۶

اشاره:

يکي از ارکان مهم دکترين مهدويت حکومت جهاني مهدوي، است که به اقتضاي قواعد عقلي، آيات قرآني و احاديث اسلامي، جهاني به شمار مي رود. حکومت جهاني مهدوي داراي مباني و آرمان ها و دستاوردهاي بزرگ و جهاني است. خداپرستي، عدالت خواهي، تعالي جويي، خاتميت و جهان شمولي اسلام، امامت معصوم، حکومت ديني و ولايي از مباني فلسفي و کلامي حکومت مهدوي به شمار مي روند. لذا تصديق حکومت جهاني مهدوي در گرو پذيرش اصول ياد شده است.حکومت جهاني مهدوي آرمان ها و دست آوردهاي مهمّي دارد که همگي از نيازها و خواسته هاي فطري بشراند، از اين روي مورد وفاق جامعه جهاني بوده و همين امر مهم ترين عامل تحقق پذيري آن خواهد بود. يکتاپرستي که ريشه در فطرت انساني دارد، نخستين محصول عقيدتي حکومت مهدوي است. علاوه بر آن، گسترش فضايل و ارزش هايديني و برچيده شدن بساط محرمات و ناپاکي ها از فضاي زندگي بشر خواهد بود. جهان شمولي عدالت و مساوات را مي توان محور اين حکومت در عرصة اجتماعي دانست. فراگير شدنامنيت به صورت کامل، توسعه عمران و آباداني سرزمين ها و به دنبال آن تحقق رفاه عمومي، گسترش و تعميق صفا و صميميّت و برقراري رابطة دوستي خالصانه از خصوصيات ديگر اين حکومت به شمار

مي رود که در پرتو آن زندگي، لذت بخش و بهشت آسا خواهد شد. گويي در پايان عمر دنيا جلوه اي از زندگي دل انگيز بهشتي که در سراي قيامت نصيب پارسايان خواهد شد، در اين جهان به نمايش گذاشته مي شود. رهايي بشريت از آتش فتنه هاي شيطاني، نابودي بدعت ها و احياي سنت هاي نيک معصومان از ديگر دست آوردهاي اين حکومت الهي است و سرانجام عقول بشري تکامل مي يابد و علم و دانش به آخرين درجة کمال خود مي رسد.

مابقی در ادامه مطلب

۷۸۶

اشاره: اهميت وحدت ميان مسلمانان‌‌بر هيچ كس پوشيده نيست و برهمگان لازم است كه با تاكيد بر نقاط‌‌اشتراك اهل اسلام، بر پيوند و برادرى‌‌ميان شيعه و اهل سنت را بيش ازپيش مستحكم نمايند.

در مقاله حاضر ضمن معرفى امام‌‌مهدى، عليه‌‌السلام، به عنوان محورى‌‌كه همه مسلمانان مى‌‌توانند با تكيه برآن به همدلى و مودت دست‌‌يابند، ازهمه پيروان دين محمد،صلى‌‌الله‌‌عليه‌‌وآله، خواسته شده كه بارجوع به منابع اصيل خود بيش ازپيش به موضوع مهدويت توجه‌‌نمايند.

اساس دين اسلام محبت است،محبت‌‌خداوند، كه منعم است، محبت‌‌پيامبر كه خير خواه بشر و مذكراست، محبت راهنمايان نور، كه‌‌نگاهدار دين و مفسران نسخه‌‌سعادت‌‌اند و محبت راهيان نور ومنتظران ظهور، آنها كه وابسته به‌‌محبوبان الهى‌‌اند.

روايت مى‌‌فرمايد:

هل الدين الا الحب و البغض. (1)

آيا ايمان غير از دوستى خدا و اوليا اوو دشمنى با دشمنان ايشان است؟

پاسخ اين است كه:

الدين هو الحب و الحب هوالدين. (2)

حقيقت دين دوستى خدا و اوليااوست.

مابقی در ادامه مطلب است

۷۸۶

۷۸۶

  در حالى كه در اواخر قرن نوزدهم و بخشى از آغاز قرن بيستم ، غرب در تب وتاب " ناسيوناليسم " و نژاد پرستى فرو رفته بود و " موسولينى " و " هيتلر " به بهانه برترى نژاد ، جهان را به خاك و خون مى كشيدند ، و سياستمداران بجاى نجات انسانها ، به فكر توسعه سلطه " نژادى " و " قومي " بودند ، ناگهان انديشه " انرناسيوناليسم " و لزوم تشكيل حكومت واحد جهانى ، در نظر برخى از دانشمندان غرب قوت گرفت و طرحهائى در اين مورد ارائه گرديد .

علت پيدايش اين فكر ، و با عبارات روشن تر : علت تجديد اين انديشه كه در اقوام پيشين سابقه ديرينه دارد همان هيولاى مخوف جنگهاى جهانى اول و دوم بود كه به صورت وحشتناكى خود را نشان داد ، و تنها در جنگ اول جهانى حدود 9 ميليون نفر كشته و 22 ميليون نفر معلول و ده ميليون نفر مفقود الاثر شدند ، و تلفات جنگ دوم جهانى بسيار وحشتناك تر از جنگ نخست بود .

ابن نبردها عملا ثابت كرد كه وجود مرزهاى مصنوعى ميان ملتها عامل جنگ و نبرد و مايه خونريزى و بدبختى است ، همچنان كه نژاد و قوميت و بطور كلى " ناسيوناليسم " و نژاد پرستى همين عواقب مشابه را نيز در بر دارد . تأسيس " جامعه ملل " پس از جنگ جهانى اول كه در آن 26 كشور عضويت داشتند ، و يا تأسيس يك جامعه جهانى بنام " سازمان ملل متحد " و اتحاديه هاى بين المللى وابسته به آن ، پرتوى از فكر " تأسيس حكومت واحد جهانى " است ، هنوز به صورت يك فكر و انديشه در ميان متفكران مطرح مى باشد ، تا آنجا كه گروهى از متفكران پيش بينى مى كنند كه ممكن است " سازمان ملل متحد " كه به صورت يك پارلمان جهانى است ، در آينده به صورت مركز يك حكومت واحد جهانى درآيد . گروهى از متفكران از اين نظر گام فراتر نهاده و طرح يك حكومت واحد جهانى را پى ريزى كرده اند ، و در اين مورد از يك " قوه مقننه " و يك " قوه مجريه " و يك " قوه قضائيه " گزارش مى دهند .

مابقی در ادامه مطلب

۷۸۶

اشاره: قسمت اول مقاله حاضراختصاص به نقد و بررسى‌‌ديدگاههاى سه تن از نظريه‌‌پردازان‌‌غربى; يعنى «فرانسيس فوكوياما»،«مارشال مك لوهان‌‌» و «آلوين تافلر»،در زمينه «آينده جهان و جهان آينده‌‌»داشت.
نقد و بررسى دو ديدگاه اول درقسمت پيشين انجام گرفت و در موردمشخصات ديدگاه سوم نيز تا حدودى‌‌صحبت‌‌شد.
در اين قسمت از مقاله ابتدا ابعادديگرى از نظريه «تافلر» بيان شده ودر ادامه ايرادات وارد بر اين نظريه‌‌مورد بررسى قرار خواهد گرفت.

تافلر برخى از ويژگيها را براى‌‌نظام جهانى در قرن بيست و يكم ذكرمى‌‌كند و آن را «نظام جهانى‌‌» از نوعى‌‌كه با مفهوم رايج و كنونى آن متفاوت‌‌است، مى‌‌خواند:

1. شناخته شدن پايان جنگ سرد غرب‌‌و شرق به عنوان نقطه آغاز اين نظام‌‌جهانى سه‌‌پاره كه ناشى از خيزش‌‌تمدنى تازه در زمين مبتنى بر توليدثروت از طريق دانش است.

2. سر برآوردن دولت ملى (عنصراصلى نظام جهانى در قرون اخير) بامرزهاى سست كه بر خلاف گذشته‌‌مفهوم كشور يكپارچه را ندارد، بلكه‌‌موجوديتى متفاوت مثل فدراسيونهاى‌‌قبيله‌‌اى يا دولتشهرهاى موج سومى‌‌خواهند داشت. (گذار از يك نظام‌‌جهانى مبتنى بر ملل به نظامى سه‌‌رده‌‌اى - موج اول و دوم و سوم -مبتنى بر كشورها.)

3. در سومين و تازه‌‌ترين رده نظام‌‌مذكور، «قطبهاى تكنولوژى منطقه‌‌اى‌‌»(مجمع‌‌الجزاير تكنولوژى پيشرفته) ايجاد مى‌‌شود.

4. بازيگران اصلى نظام جهانى آينده،شركتهاى بزرگ فرا ملى و نيز مذاهب‌‌جهانى از اسلام تا ارتدوكس روسى -كه نفوذى رو به افزايش دارند - خواهندبود.

مابقی در ادامه مطلب

۷۸۶

قرآن كريم در آياتى چند كه به چگونگى‌‌هاى انقلاب آخرالزمان پرداخته‌‌است معيارها و محورهايى را تبيين كرده است كه بسيار با اهميت و درخور تامل است: يكى از اين محورها حاكميت طبقه فرودست و مستضعف است. در طول تاريخ انسان همواره و هميشه (به‌‌جز دوران كوتاهى، آن هم در جوامعى خاص و نه فراگير و جهانى) مراكز قدرت مالى، سياسى و نظامى در دست طبقات مستكبر و برترى‌‌طلب و سلطه‌‌طلبان اجتماعى بوده است كه با دستيازى به منابع ثروت و كالاها و مواد، سلطه خود را بر خلق خدا استوار مى‌‌ساختند و انسانها را به دلخواه خود به كار مى‌‌كشيدند و برده خويش مى‌‌ساختند. طبق وعده‌‌هاى قرآنى اين جريان ناهنجار به‌‌طور اصولى و واقعى و نه شعارى و ادعايى، در انقلاب نهايى تاريخ، ره نيستى مى‌‌پويد و طبقه قدرتمند از اريكه قدرت به زير افكنده مى‌‌شوند و فرودستان و ضعيف نگه‌‌داشته‌‌شدگان مراكز قدرت را در دست مى‌‌گيرند و براستى محرومان حاكم مى‌‌گردند و آرزوى ديرينه همه مصلحان و انسان دوستان و پيامبران، تحققى راستين مى‌‌يابد. اين انقلاب كه به سود طبقه مستضعف صورت مى‌‌پذيرد، چون انقلاب و رستاخيز قيامت است. چنانكه در قيامت‌‌براستى نيكان و انسانهاى انسان به منزلت و جايگاه شايسته خويش دست مى‌‌يابند و ناانسانهاى انسان‌‌نما سقوط مى‌‌كنند و به كيفر مى‌‌رسند چنانكه قرآن اين ويژگى قيامت را نيك تبيين كرده است «خافضة رافعة‌‌» (1)

مابقی در ادامه مطلب